Ciasto z truskawkami .-. *Uklada ciasto w foremce serduszka i nuci sobie pod nosem jakąś melodie*
- Powiedz nam swoje imię, będzie od razu milej. *wyjał ze spodni jakąś kolorową spinkę i spiął swoją grzywkę do tyłu usmiechając się*
- i jeszcze tylko sie upiecze *włożył do piekarnika ciasto i usiadł na blacie. Zerknął na syrenę a następnie na Naokiego*

*nie skomentował słów dziewczyny, nie jest zbyt.. przyjazny, nie teraz. Za wcześnie,a gdy wie,że dziewczyna jest syreną stara się zachować dystans* Potrzebne Wam moje imię do życia? Nie sądzę. Może i w swoim czasie się przedstawię. *patrzy na dziewczynę jedzącą truskawkę,aż ciarki go przeszły. Nie znosi truskawek* Nie zjem Twojego ciasta. Nienawidzę owoców. Na pewno nienawidzę truskawek.Wrr.  *podszedł do ściany i kucnął patrzy jak z jakiejś dziury wychodzą robaki, karaluchy, pająki i inne różne insekty* Dobrze Ci się żyje w takich warunkach, człowieku?

No tak. W końcu jak się zbyt dużo informacji zdradzi jakiejkolwiek syrenie ona może to w podły sposób wykorzystać. Te ich uwodzicielskie spojrzenia... chłopak miał po części rację. Chociaż sam wydawał się bardziej groźny niż ona. Zdecydowanie.
- Nie potrzebne, tak samo jak wiedza kim jesteś, ale... tak jak mówiłam. Z grzeczności wypadałoby powiedzieć coś o sobie, chociaż to nieszczęsne imię, ale skoro tak Cie to boli to nie będę naciskać. - zanuciła coś pod nosem, lekko znudzona tą całą sytuacją.
- Tylko się nie unoś. - dodała szybko po poprzedniej wypowiedzi. Tak myślała, że Naoki się zdenerwuje i jeszcze jej coś powie. Ona i tak sie go nie bała... raczej była zaciekawiona jego osobą. No i w sumie dopiero teraz zaczęła głębiej zastanawiać się - po co mu taka maska? Może coś mu się stało. Albo ma coś dziwnego na twarzy tak jak ona z okiem. Ciekawe. Ale nie będzie go pytać. Spodziewałaby się odpowiedzi typu "nie musisz wiedzieć". Eh?
Podeszła powolutku do Satoshiego i nachyliła się nad nim. Nie zadbała o przytrzymanie dekoldu, a więc chłopiec mógł co nie co zobaczyć~ Oczywiście miała na sobie biustonosz - nie ma tak dobrze!
- Musiało Ci się stać naprawdę coś poważnego w dzieciństwie, skoro potrafisz wylewać łzy o taką głupotę. - lekko pyknęła palcem w głowę szesnastolatka.
- W każdym razie nie martw się. Ja z chęcią spróbuję Twojego wypieku.. lubię truskawki. Szczególnie Twoje są dobre.

Ostatnio edytowany przez Mariposa (2013-01-30 15:30:26)

*patrzył w piersi dziewczyny , cały czas. Nie słuchał jej XD zaczął sie bezczelnie usmiechać. Nastepnie wstał, wział Naokiego za reke wyprowadził na taras, wrócił i zamknał drzwi na zamek*
- siedz tam, chamie.  *patrzy na niego przez szybke w drzwiach*

Otwórz! *krzyknął, w mieście jest przeważnie cicho, czasem wieczorami słychać jak wyją wilkołaki.. Jak słychać rozpacz ludzi, nad którymi znęcają się "potwory", ale Naoki krzyknął tak,że nie jeden potwór mógłby się zaciekawić.* Otwórz, bo nie ręczę za siebie.. *Mówi, albo grozi chłopakowi. Nie dość,że chłopak kilka razy jednego dnia go znieważył to jeszcze teraz go poniża, to jest dla niego poniżenie, w końcu... Człowiek to najgorsza rasa! Gorsza niż te wstrętne zombiaki. Patrzy w oczy dziewczyny, jego oczy z czarnych.. zrobiły się nagle czerwonawe jakby miały zaraz spłonąć*

Zapukała w szklane drzwi, śmiejąc się nieco z Naokiego.
- Lol! Widzisz to? Jego tęczówka się zmieniła! - powiedziała podekscytowana nieco głośniejszym tonem. To było naprawdę fascynujące, magiczne... w pierwszej chwili pomyślała, że jest to wampir. Kiedyś spotkała wampira, któremu oczy zmieniały barwy na krwistą czerwień gdy tylko łaknął krwi. Kurcze blade. Żeby tylko nie rzucił się na biedną syrenkę.. albo tego człowieka. Ponoć krew syren jest jedną ze smaczniejszych, hm hm. Wyczytała to w książce. Tak.. Mariposa lubiła czytać różne ciekawostki dotyczące świata.
Kiedy usiadła na krześle poczuła się... gruba. Krzesło było stare, a ona miała swoje kobiece kształciki. Z ostrożności wstała.
- Wybacz, ale będzie mi przykro jeśli to kruche krzesło się pode mną złamie. - zażartowała, rozejrzała się w okolicy i...
- Masz może coś czym mogłabym je zjeść? Wiesz, jeśli chodzi o ciasta... to nie przywykłam do jedzenia rękoma. - może i łapała ryby w morzu, może niektóre jadła na surowo, pizze też jadła rękoma ale żeby ciasto? Wyglądało to bardzo brzydko!

*popatrzyl na nią z miną idioty* wszystko można jeść rękoma..no ale jak tam chcesz *daje jej widelce. - miał ich dużo. dał jej kilka do wyboru. Patrzy w strone chłopaka*
m-moje rośliny! *podbiega szybko. na Kolana obok niego proboje zasłonić rośliny - zorietował sie kim jest po tym jak dziewczyna mówiła o czerwonych oczach. WiedziaL, że nie jest wampirem a o "legendarnych" magach opowiadał mu staruszek z neutralnego świata.  Zasłania roślinki własnym ciałem, podlewa je szybko*
W-wiem, że mnie nie lubisz. Ale nie niszcz mi domu.. przepraszam za tamto.. * wie, że przez niego, przez zniszczenia jakie spowodował bedzie musial sie ogarniczac co do jedzenia, dopóki roślinki nie odrosną. Jeżeli wgl dadzą rade ..odrosnąć. Siedzi na kolanach smutny. Jest tak blisko magA, że czuje jak jego temperatura  parzy go w plecy*

Ostatnio edytowany przez Satoshi (2013-01-30 16:41:29)

*odskoczył szybko i stanął na barierce tego tarasu, która była zardzewiała i krucha jakby miała się rozpaść. Spogląda na syrenę i myśli, czy się domyśla czy nie..? patrzy na chłopca* Jesz tylko rośliny?Wiesz w ogóle co to mięso? *Naoki ostatnimi laty jadał przeważnie smażone zwierzęta, które sam sobie złapał, bo w końcu usmażenie czegokolwiek nie jest dla niego trudne. Patrzy na chłopca jak gdyby nigdy nic, jakby nic nie zrobił i nic się nie stało* Powtórzę jeszcze raz. Pamiętaj na którym miejscu w hierarchii jesteś. Na samym końcu! Weź te słowa do siebie. * jego temperatura spadała, sam sobie ją wyznacza, nigdy zimny nie będzie,ale do normalnego ciepła pokojowego dochodzi , patrzy na syrenę*